Węgiel w kotłowni | Tanie Palenie - Węgiel Workowany

BHP w kotłowni

Z uwagi na liczne zagrożenia związane z użytkowaniem kotłów grzewczych , w tym niebezpieczeństwo zatrucia tlenkiem węgla, przypominamy o najważniejszych regulacjach prawnych i zasadach bezpieczeństwa przy obsłudze tego rodzaju urządzeń.

Najistotniejszym czynnikiem niebezpiecznym i szkodliwym mogącym powodować zagrożenia dla osób obsługujących kotłownię jest oczywiście tlenek węgla (CO) tzw. Czad. Jest to bardzo niebezpieczny gaz z uwagi na to, że jest bezwonny i bezbarwny, ale za to silnie toksyczny. Tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Jest duszący i wiąże się z hemoglobiną szybciej niż tlen.W zależności od stężenia wywołuje bóle głowy, nudności, apatie, utratę przytomności , nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym i krwionośnym a nader często zgon.
Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) tlenku węgla wynosi 30 mg/metr sześcienny, a najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe 180 mg/m sześcienny.
Pomieszczenie kotłowni powinno być bezpieczne i w miarę higieniczne. Powinien tam również panować ład i porządek. Jeśli już przechowujemy opał w kotłowni, a jest nim węgiel kamienny, węgiel brunatny, miał, ekogroszek czy też inne biomasy którymi ogrzewamy dom, to nie może on się znajdować w bezpośrednim sąsiedztwie kotła. Przypadkowa iskra lub żar, które wydobyły się z pieca mogłyby wzniecić pożar. Opał powinien znajdować się w odpowiedniej odległości od kotła i najlepiej jeśli znajduje się za przegrodą. Kiedyś ludzie w kotłowni do zbudowania przegrody używali drewnianych sztachet. Pewnie z powodu tego, że tak było najłatwiej. Dziś lepiej wybrać inne rozwiązanie. Można nabyć gotowe przęsła z materiału, który nie jest łatwopalny.